Usprawnianie orientacji przestrzennej
Ćwiczenie 1. Nazywamy swoje ciało
Opis ćwiczenia: Rodzic wskazuje wybraną część ciała i nazywa ją np.: „To jest moje ucho”, „To jest mój nos”, „To jest moja noga”. Dziecko naśladuje gesty rodzica i powtarza za nim.
Następnie dziecko wykonuje polecenia rodzica: „ podnieś rękę do góry, dotknij ręką nosa, klaśnij dłońmi pod kolanem, itp.”
Ćwiczenie 2.Dostrzeganie symetrii w schemacie własnego ciała
Pomoce: kartka z symbolem postaci ( zał. nr 1)
Opis ćwiczenia: Rodzic pokazuje dziecku na kartce papieru sylwetkę postaci. Następnie odgradza rysunek w połowie kartką papieru, tak aby powstały dwie symetryczne części. Wspólnie z dzieckiem analizuje poszczególne części ciała postaci i wskazuje, co występuje w liczbie pojedynczej, a co w liczbie mnogiej.
Ćwiczenie 3. Głowa, ramiona, kolana, pięty
Opis ćwiczenia: Rodzic wspólnie z dzieckiem śpiewa tekst piosenki jednocześnie pokazuje/ utrwala z dzieckiem części ciała
Pomoce: Piosenka pt. „Głowa, ramiona, kolana, pięty”
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
kolana, pięty, kolana, pięty.
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
oczy, uszy, usta, nos!
Ćwiczenie 4. Lustro
Opis ćwiczenia: Dziecko i rodzic stają naprzeciwko siebie. Ustalamy z dzieckiem, że ono jest lustrem, natomiast rodzic jest osobą przeglądającą się w lustrze. Zabawa polega na tym, że dziecko musi naśladować gesty wykonywane prze rodzica stojącego naprzeciwko. Kolejnym etapem zabawy jest zamiana ról. Podczas zabawy możemy prezentować codzienne czynności, np. mycie zębów, ubieranie się. Możemy również naśladować ruchy zwierząt.
Ćwiczenie 5. Ćwiczenia w określaniu położenia między przedmiotami
Pomoce: 3 zabawki dziecka (np. miś. lalka, samochód)
Opis ćwiczenia: Bierzemy 3 zabawki dziecka i kładziemy je w wybranym miejscu o określonej płaszczyźnie, np. stół. Prosimy dziecko, aby powiedziało, np. gdzie leży lalkaw odniesieniu do misia. Należy zwrócić uwagę, aby dziecko wypowiadało się pełnym zdaniem odpowiadając na pytania rodzica oraz by stosowało pojęcia: przed, za, obok, między. Kolejnym etapem jest dyktowanie dziecku, gdzie ma położyć określoną zabawkę, np. Połóż samochodzik przed misiem. itp. Jeśli dziecko radzi sobie z określaniem położenia 3 zabawek, można zwiększyć ich ilość i zastosować dodatkowe określenia położenia przedmiotów, np. wśród, nad, pod..
Ćwiczenie 6. Określanie położenia przedmiotów na płaszczyźnie
Pomoce: karta pracy (zał. nr 2)
Opis ćwiczenia: Na podstawie obrazka/ karty pracy rodzic prosi dziecko, aby określiło położenie konkretnej rzeczy, np. pajacyka.
Ćwiczenie 7. Utrwalenie orientacji przestrzennej
Pomoce: karta pracy (zał. nr 3, 4), kredki
Opis ćwiczenia: Rodzic czyta dziecku polecenie zadania. Dziecko samodzielnie wykonuje zadanie zgodnie z instrukcją przeczytaną przez rodzica.